ifade özgürlüğü ve ilkeli davranmak

mesele ilkeli davranmak ve insana göre değil, olaya göre pozisyon almak. yani nişanyan karısının üstüne bir kavanoz bok boca ettiği zaman, nişanyan'ın etimolojik bilgilerini, çeşitli konulardaki aydın duruşunu (ben çok bilmiyorum ama öyle deniyor), ya da ermeni olduğu için yaşadığı haksızlıkları bir kenara koyarak, ödün vermeden o yaptığı olaya karşı çıkmak, ama aynı nişanyan, kendi düşüncelerini hakaret etmeden ortaya koyduğu zaman gazeteden el çektirildiğinde de nişanyan'ın karısıyla olan meselesiniğ bir kenara koyarak yazısının arkasında durmak, taraf'ı eleştirmek. mahçupyan'a ermeni ya da muhalif kimliğinden ötürü linç kampanyası yapıldığında, mahçupyan'ın feminizm karşıtı, feministlere feminizm öğreten küstah duruşunu bir kenara koyarak onun yanında durmak, özkök'e karşı çıkmak, yarın bir gün özkök'ün diyelim özel hayatı hakkında etik olmayan bir biçimde, onu rezil etmek için ortaya dökülebilecek birşeyde de özkök'ün tüm rezil sicilini bir kenara koyarak, yapılan ihlale karşı çıkmak. bunu başarabildiğimizde ifade özgürlüğüne erişmiş olucaz.

medya üzerine sayıksamalarlarlar :)

uzun süredir taraf okumuyorum, çünkü cidden midem bulanmıştı nişanyan'ın karısıyla olan meselesi sırasında taraf'ın birçok köşe yazarının yazdıklarından. topyekün bir erkek saldırısı vardı, üstelik bu yazarlardan bir tanesi de funda bilmemne adıyla ve flu bir kadın resmiyle yazan (asıl adının ahmet altan olduğu rivayet edilen, ki erkekler neden takma kadın adlarıyla yazarlar hiç anlamamışımdır) kişiydi. neyse, hoş diyeceksiniz "cinsiyetçi olmayan gazete mi var", yok vallaa. bayaa bi süredir gene radikal okuyorum ama yeni hali resmen içerik olarak iyice hürriyet'e yaklaştı, özellikle de şu çeşitli vesilelerde yer verilen çıplak kadın resimleri. bu ortamda da daha bi yirmi sene cinsiyetçilikle bir parça da olsa meselesi olan bir günlük gazete görmek hayal. bir ara birgün alıyordum, o da bayaa bi fenaydı bu konuda. "analarımız, bacılarımız, kadınlar bir çiçek" modundaydı en fazla. gene de arka sayfa güzeli başlığıyla verdiği çeşitli hoş resimler (hayır, çıplak kadın resimleri değil, buna eleştiri olarak hakikaten estetik, esprili, yaşamdan hayvan, kadın, erkek, çocuk, vs resimleri) güzeldi. ama genel cinsiyetçi tonu silmeye yetmiyordu. gündem alıyordum bir ara, orda da bi yerden sonra artık birinci sayfada kaç tane kafası kopuk ceset resmi görmeye dayanabilirim bilemedim, bıraktım. gene de en iyisi cinsiyetçilik anlamında belki gündem'di, hatırlamıyorum. radikal şimdi lgbt konusunda da bayaa istikrarsız. bi yandan olumlu haberler yaparken bi yandan da yeni günlük magazin eki Hayat'ın kapağında "onasis'ten karanlık itiraflar: 'türk subayıyla homoseksüel ilişki yaşadım'" gibi başlıklar atmaktan geri durmuyor. maya cinsiyetçi ve homofobik olunca... off of, medyadan yana dertliyim. iyi ki bianet var ama internetten gazete okumaya alışamadım. benim için hala gazete kahvaltı masasında, ya da otobüste okunan birşey! :)

tarihi gazete arşivleri!

Milliyet 1950 - 2004 arası tüm haber kupürlerini, hatta reklamları bile taranmış bir şekilde internete koymuş, anahtar sözcüklerle arama yapılabiliyor ama kopyalanamıyor:
3 Mayıs 1950 - 30 Haziran 2004 tarihleri arasındaki tüm Milliyet haberlerinin arşivi!


Ayrıca bir de bu var, tüm gazetelerin 1919 - 2007 yılları arasındaki kapakları. Bu arkadaş bunları nerden elde etti, merak etmedim değil :) ama ne dememişler, gazeteyi ye, bağını sorma! :p

LGBT Sohbetler dizisi devam ediyor

LGBT Sohbetler dizisi devam ediyor.
Bundan sonra videoları LGBT Sohbetler adresinde izlemeye devam edebilirsiniz. :)
Yorumlarınızı da esirgemeyin lütfen! :)

LGBT Sohbetler: hepsi bir arada :)

LGBT temalı, kâh genel gündemden, kâh başka gündemlerden sohbetler

LGBT Sohbetler"in yeni bölümlerini her hafta Pazartesi akşamından itibaren izleyebilirsiniz!
Yorumlarınızı bekliyoruz.



Ayrıca 4. videoda konuştuğumuz konularla ilgili şu yazılara göz atabilirsiniz:
Homoerotizm a la turca...

Osmanlı’da Eşcinsellik Çalışılmalı

Türkiye, eşcinselliği suç olmaktan çıkaran ilk ülkelerden biri mi?

Osmanlı'da arzu ve aşk

LGBT Sohbetler 4: Homofobi Avrupa'dan mı ithal?

"LGBT Sohbetler"i her hafta Pazartesi akşamından itibaren izleyebilirsiniz!

LGBT Sohbetler 4: Homofobi Avrupa'dan mı ithal?

Bu kez de eşcinselliğin Batı'dan ithal olduğuna dair basmakalıp görüşü sorguluyoruz. Eşcinsellik mi Batı'dan ithal, yoksa homofobi mi? İki yüzyıl öncesine kadar bu coğrafyada pek de homofobinin izine raslamıyoruz gibi. Bu videoda bunları tartışıyoruz.

Bu konularla ilgili şu yazılara da göz atabilirsiniz:
Homoerotizm a la turca...

Osmanlı’da Eşcinsellik Çalışılmalı

Türkiye, eşcinselliği suç olmaktan çıkaran ilk ülkelerden biri mi?

Osmanlı'da arzu ve aşk

Yorumlarınızı bekliyoruz.

LGBT Sohbetler 4: Homofobi Avrupa'dan mı ithal?

--------------

LGBT Sohbetler 3: Eşcinseller seks düşkünü mü?

LGBT Sohbetler'i her hafta Pazartesi akşamından itibaren izleyebilirsiniz!
LGBT Sohbetler'in bu haftaki konusu, eşcinsellerin seks düşkünü olduğuna dair, basmakalıp, egemen görüş. Bu ne kadar doğru? Bu videoda bunu tartışıyoruz.
Yorumlarınızı bekliyoruz.

LGBT Sohbetler 3: Eşcinseller seks düşkünü mü?

--------------

yeni video! LGBT Sohbetler 2 - Mazlumder'in son açıklaması - 29-03-2010

Mazlumder İstanbul Şubesi tarafından düzenlenen, devlet bakanı Selma Aliye Kavaf'ı destekleyen basın açıklaması ve ardından Mazlumder Genel Başkanı Ahmet Faruk Ünsal ile Lambdaistanbul'dan Avukat Fırat Söyle'nin katıldığı, Rıdvan Akar'ın CNN Türk'teki "Gündemin Rengi" adlı TV programı hakkında değerlendirme...

LGBT Sohbetler 2 - Mazlumder'in son açıklaması - 29-03-2010

----------------

homofobinin kaynağı eşcinseller mi yani?

LGBT temalı, kâh genel gündemden, kâh başka gündemlerden sohbetler

yaygın bir söylem var, "birisi homofobik bir söz söylüyorsa o kişi mutlaka gizli eşcinseldir."

bu videoda bu söylem sorgulanıyor.

-----------

ne haber'sin ne türk'sün elif şafak

http://www.lambdaistanbul.org/php/main.php?menuID=6&altMenuID=&icerikID=8564#

homo/transfobi tıkırında...

Şafak bence yukarıdaki yazısında öyle çamlar devirmiş ki, sözler yetmiyor eleştirmeye. kendi homo/transfobisini başkalarına, örneğin "kimi edebiyat tarihçilerine" yüklemiş, ki bu da fobinin sinsi bir türü. "ben öyle demiyorum, 'toplum' diyor". :(

yazıdan örnekler:

"En olmadık renkler (eflatun, bordo, turkuaz), en olmadık kumaşlar (şifon, saten, ipek) içindeydi."
(kime göre olmadık?)

"Kimselerin anlamadığı takıntıları vardı: porselen biriktirirdi mesela, mavi-beyaz çay fincanları, yemek takımları."
(kimin anlamadığı 'takıntı'? bir kadın porselen biriktirseydi, şafak yine yine 'kimselerin anlamadığı takıntı' olarak adlandıracak mıydı bu koleksiyon merakını?)

"Hiçbir zaman utanmadı renkli kişiliğinden."
(renkli kişilik? bu televole lisanı bayatlamadı mı?)

"Oscar Wilde'ın sıradışı hayatı"
(yaftalamanın bir yolu)

"annesi tarafından yanlış yetiştirildiği"


"aslında hep bir kız çocuğu olsun istedi. Olmayınca, oğlu Oscar'ı kız çocuğu gibi giydirdi, fırfırlı elbiseler, kurdelalar, şapkalar içinde. Kimilerine göre, annesi böyle bir yol seçmemiş olsaydı Oscar Wilde ne bu kadar rüküş olurdu, ne de gay. Ne böyle şatafatlı giyinirdi, ne de böyle sakıncalı temalar hakkında yazılar yazardı."
('kimileri' kim? neden açıkça 'bana göre' diyemiyor şafak?)

aslında yazıyla ilgili daha yazacak çok şey var ama yorgunum. habertürk yorgunuyum. çünkü az önce habertürk kanalında "hülya avşar soruyor" programını izledim ve bilin bakalım konu neydi?

"gerçek" cinsiyet - atanmış cinsiyet, biyolojik cinsiyet, hatta biyonik cinsiyet! :p

"doğuştan" sözü ile "doğumda atanmış" söz öbeği arasında bile fark var bence. Yani "doğuştan" lafı, genelde insanların mutlak ve değişmez kabul ettikleri şeyler için kullanılıyor günlük dilde. en azından bende böyle çağrışımları var. doğumda atanmış derken, bu genelde doktor ya da ebe tarafından "kızınız/oğlunuz oldu" cümlesiyle atanıyor. tabii ki dış genital organlar bu konuda mutlak gösterge sayıldığı ve gerisi sorgulanmadığı için (iç genital organlar yüzünden intersekslerin yaşadığı sağlık sorunları var örn.) ebeveynler de bunu kabulleniyor. daha sonra nüfus memurluğunda da ebeveynlerin beyanıyla, belki bir doktor raporuyla da devlet tarafından resmi olarak atama gerçekleşmiş oluyor. ama bütün bunlar, o atanan cinsiyetin gerçek olduğu anlamına gelmiyor. çünkü bence gerçek, o kişinin gerçeğidir, başkalarının dışarıdan bakarak atadığı şey değil. genelde çoğumuz bize atanan cinsiyete göre büyütülüyoruz ve benimsiyoruz. bazılarımız benimsemiyoruz, o noktada sorunlar başlıyor, çünkü devlet, aile, hatta toplum, kişinin kendi gerçeğine saygı duymak üzere değil, kendi doğrularını dayatmak üzere kurulmuş yapılar. en azından şu anki halleriyle böyle. bu durumda da bu kişi, hayatının büyük bir bölümünde, bu kurumlara kendi gerçek kimliğini anlatmak zorunda bırakılıyor.


aslında atanmış cinsiyet her zaman biyolojik cinsiyetle de örtüşmeyebiliyor, örneğin interseks'lerde. bu da dediğim gibi, dayatmaların inadı yüzünden sağlık sorunlarına neden oluyor. bu durumda bile genelde interseks birey bilgilendirilmiyor, bunun yerine doktor-ebeveyn işbirliğiyle kaçak göçek müdahalelerde bulunuluyor. hatta sağlık açısından risk oluşturmayan durumlarda bile bu müdahaleler, sırf biyolojik cinsiyeti atanmış cinsiyete uydurmak için yapılabiliyor, yani haklı çıkmak için, ya da öngörülen iki sabit cinsiyetten birine zorla uydurulmak için.

biyolojik kadın, ya da biyolojik erkek tanımları da bende "biyonik kadın" falan gibi çağrışımlar yapıyor. :) aslında trans ve sis güzel ama sis türkçe'de tutar mı bilemem. (trans olmayanlar için kullanılan, latince kökenli "cis" terimi)

"hissettiği cinsiyet" meselesine gelince, bu biraz tartışmalı bir konu bence, biraz karışık. bendeki çağrışımı şu: "hisler gelip geçici olabilir, ya da dışarıdan müdahaleyle değiştirilebilir", "sen şimdi böyle hissediyorsun ama ne belli bunların gerçek olduğu" gibi bir durum, ya da "aslında kadın ama kendini erkek gibi hissediyor" gibi birşey, ki habertürk'teki seyhan arman röportajında da trans tanımı yapılırken bu basmakalıp hataya düşülmüştü. yani bu biraz o kişinin gerçeğinin başkaları tarafından inkârına gidebiliyor.

bu cinsiyet meselesi, tam olarak değilse de bir parça isim gibi. örneğin birçok insan var, nüfuslarında yazan isimle gerçek (günlük hayatta kullandıkları, kendilerini özdeşleştirdikleri) ismi farklı. bu durumda resmi dairelerde ve dolaylı olarak çoğu zaman insanların algısında da (çünkü aslolan resmi kayıtlardır) o insanın "gerçek" ismi, nüfustaki isim oluyor. medyada da trans kadınların ölüm haberlerinde maalesef sıklıkla rastlıyoruz bu algıya. en son aycan'ın ölümünde yaşadık. Benim dikkat ettiğim kadarıyla kaos gl dışında bütün gazeteler aycan'ın nüfustaki (erkek) adını yazdılar, hatta aynı haberde defalarca. işte size kişinin gerçeğinin inkârının başka bir örneği.

Cinsiyet, cinsel yönelim ve cinsiyet kimliği

Kafamı en çok karıştıran konulardan, cinsel yönelimle cinsiyet kimliğinin farklı ve birbirinden bağımsız kavramlar olduğu meselesi. Ama kendi algılayabildiğim kadarıyla paylaşmak istiyorum. Umarım buradan faydalı, üretken bir tartışma doğar.

Hani saç rengi ve göz rengi gibi. Örneğin sarı saçlı olan biri ille de mavi gözlü olacak değil. ya da sarı saçlı olan kahve gözlü olmak zorunda da değil.

Aynı şekilde kabaca insanlar ikiye ayrılıyor diyebiliriz, trans olanlar ve olmayanlar (trans olmayan için latince "cis" (sis) sözcüğü kullanılıyormuş, bunu birkaç ay önceki ILGA Avrupa konferansında (Dünya LGBT Derneği'nin Avrupa konferansı) öğrendim. Neyse, translar ve sisler. Örneğin ben sis bir erkeğim, bir başkası trans bir erkek. Ama sonuçta ikimiz de erkeğiz.

Bir de cinsel yönelim var. Bu açıdan da kabaca üçe ayrılıyor insanlar: biseksüel, eşcinsel, karşıcinsel (heteroseksüel). Örneğin ben eşcinsel bir erkeğim çünkü ağırlıklı olarak erkeklerden hoşlanıyorum (hoşlandığım erkekler trans ya da sis olabiliyor).

Diyelim benim bir arkadaşım olsun. Adı Ahmet olsun. Kendisi de her iki cinsten de hoşlanıyor olsun. Bu durumda Ahmet biseksüeldir. Ahmet'in trans bir erkek olması, biseksüel olduğu gerçeğini değiştirmez. Çünkü "Ahmet kimden (hangi cinsten) hoşlanıyor?" sorusuna verdiğimiz yanıt, onun cinsel yönelimini belirler (biseksüel). "Ahmet'in cinsiyet kimliği nedir?" sorusu da doğumda atanmış cinsiyetiyle gerçek cinsiyeti arasındaki durumu belirler. Gerçek cinsiyeti erkektir, ama doğumda belki ona (dış genital organlarına bakılarak) Ayşe adı ve kadın cinsiyeti atanmıştır. Bu durumda Ahmet transtır. Eğer doğumda erkek cinsiyeti atandıysa o zaman Ahmet sis'tir. Yani Ahmet, örneğin, sis biseksüel bir erkektir. Yani üç ayrı sıfatı oluyor Ahmet'in: cinsiyet, cinsiyet kimliği ve cinsel yönelim.

Bu benim anladığım şekil. Bilmiyorum sizler ne düşünürsünüz, ama bu kavramları serinkanlılıkla tartışmak yararlı olur gibi, çünkü özellikle trans tanımını yazılı dile dökmede ben şahsen hep zorlanmışımdır. Bu da bence LGBT mücadelesinde T'yle ilgili düşünmelerin, tartışmaların azlığından kaynaklı sanki.

Nişanyan'ın Taraf'tan kovulması

Ben açıkçası bir süredir Türkiye'deki hiçbir günlük gazeteyi pek beğenmiyorum, gönül bağı beslemiyorum. Hiçbirinin de basın etiğinin temel ilkelerini pek fazla umursamadığını düşünüyorum. Kısa bir dönem heyecanla takip etmiş olmakla birlikte Taraf'tan da genel olarak hazetmiyorum, diğerlerinden haz etmediğim gibi. Bir defa cinsiyetçilik ve LGBT konusunda duyarsızlık, yani kısaca "eril dil", istisnasız tüm gazetelerin muzdarip olduğu bir illet. Taraf'ın benim için bittiği an, Etyen Mahçupyan ve birkaç başka önemli yazarının, Nişanyan'ın karısının kafasından aşağı bok dökme (mecazi bir eylem değil) olayında Nişanyan'a ciddi destek çıkmaları, feministlere fırça çekmeleri oldu. Bu olaydan kısa süre sonra da, nispet yapar gibi Nişanyan'ı gazetede yazar yaptılar. Nişanyan da zaten aldığı destekle birlikte, yaptığı olaydan pişmanlık duyduğunu göstermedi.

Şimdi bu alıntılanan bölümde Nişanyan'ın sözleri bence hakaret değil. Bence oldukça da doğru, bu konu Türkiye'de tabu ve ben kendimi bildim bileli hep de öyle oldu. Kadına yönelik şiddet uyguladığında agresif bir biçimde yanında olanlar, şimdi dini sorguladığı yazı yüzünden Nişanyan'ı kovdularsa, bu artık Taraf'ın neyden yana taraf olduğunu açıkça gösteriyor. Ordu eleştirisi yapmaya gelince (ki tabii çok ihtiyaç var bu ülkede) o zaman sınır yok, ama iş çoğunluğun dinini sorgulamaya gelince, o zaman aniden frene basılıyor. Bu da Taraf'ın tarafını açıkça gösteriyor.